وی در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: آقایان دکتر هاشمی و دکتر ایازی به عنوان متولیان حوزه سلامت ایده ابتدایی برگزاری این جشنواره موضوعی را مطرح کردند و امیدواریم آنچه را که متولیان این جشنواره به عنوان دستاورد برای خود در نظر گرفته اند به زودی محقق شود که همانا تشویق کردن مردم برای مراقبت از سلامتی شان است.

داروغه زاده در پاسخ به این سوأل که با توجه به این نکته که اغلب جشنواره های موضوعی در کشور ما پس از چند دوره محدود برگزاری شان برای همیشه فید شدند و تنها هزینه ای گزاف برای برگزاری شان صرف شد چه تدبیری برای دائمی ماندن این جشنواره دارد اظهار داشت: حوزه سلامت حوزه ای بسیار مهم است که آحاد افراد جامعه با آن سر و کار دارند و از این رو امیدوارم که بتوانیم به بهترین شکل و شیوه ممکن کاری کنیم که این جشنواره ماندگار شود.

دبیر نخستین جشنواره فیلم سلامت خاطرنشان کرد: حوزه سلامت نیاز به رسانه دارد؛ ما برای اینکه بخواهیم پیام های آموزشی و خودمراقبتی به مردم بدهیم نیاز به سینما، تلویزیون و فضای مجازی داریم؛ ما در پی آن هستیم که مردم شعار جشنواره سلامت را که «جوان نمی توان ماند اما سالم چرا!» را باور کنند؛ تنها هدف ما این است که این تغییر نگرش را در مردم به وجود بیاوریم و برای این امر قطعاً نیاز به جشنواره ای داریم که آثار تولید شده در حوزه سلامت را ضمن نمایش، نقد و بررسی و ارزشیابی کند.

وی افزود: یکی دیگر از اهداف مهم و اصلی ما نیز این است که پیام وزارت بهداشت را به تمامی فیلمسازان دغدغه مند حوزه سلامت منتقل کنیم و کاری کنیم که اولویت های وزارت بهداشت دغدغه اصلی فیلمسازان برای ساخت آثار سینمایی شود.

این مدیر فرهنگی در پاسخ به این سوأل که با توجه به این مسأله که پیش از این بسیاری از برنامه های تلویزیونی، بیلبوردهای شهری و... برای آموزش به عامه مردم در حوزه سلامت برنامه های اختصاصی داشته اند اما نتیجه ای از این امر حاصل نشده چه اطمینانی از به حاصل رسیدن هدف شان دارد اظهار داشت: درست است که این جشنواره تنها در یک سالن سینمایی پایتخت روی پرده می رود اما قرار نیست در ایام جشنواره همه مردم نسبت به این موضوع آگاه شوند؛ ما باید همه فیلمسازان را دغدغه مند کنیم، این هدف اصلی ما است! اگر فیلمسازی دغدغه مند شود و از مشورت کارشناسان بهره مند می تواند دغدغه خود را به مخاطب عام انتقال دهد. در واقع ترغیب و تشویق و دادن آدرس درست به فیلمسازان هدف اصلی ما است.

وی ادامه داد: ما بنا داریم که این جشنواره را به صورت سالانه برگزار کنیم و هیچ نگرانی هم بابت تعداد تولیدات سینمایی و تلویزیونی برای برگزاری این جشنواره نداریم و مطمئن هستیم که تولیدات در این حوزه به حدی هست که بتوان با آن جشنواره را برگزار کرد.

داروغه زاده تأکید کرد: البته ذکر این نکته مهم است که ما هیچ گونه حمایت مالی برای تولیدات آثار فرهنگی در حوزه سلامت نداریم و به هیچ عنوان به هیچ فیلمسازی سفارش تولید کار برای حضور در جشنواره فیلم سلامت را نمی دهیم؛ البته این امکان وجود دارد که وزارت بهداشت بخواهد از برخی فیلم ها و سریال ها برای ساخت شان حمایت مالی کند اما جشنواره این کار را هرگز انجام نمی دهد.

وی افزود: خوشبختانه از آنجا که جشنواره فیلم سلامت در قالب های بسیار متنوعی از جمله فیلم های سینمایی، فیلم کوتاه، فیلم مستند، سریال تلویزیونی و... آثار را می پذیرد قطعاً جشنواره همه ساله می تواند بسیار پر و پیمان برگزار شود. ما امسال در بخش سینمایی ۲۴ فیلم، در بخش تله فیلم ۲۵ فیلم، در بخش سریال ۱۲سریال و در بخش های مستند و کوتاه نیز  بیش از ۴۰ اثر را داریم که می تواند برای بسیاری از مخاطبان دارای جذابیت باشد.

دبیر جشنواره فیلم سلامت در بخش دیگری از این گفتگو خاطرنشان کرد: یکی از اهداف اصلی ما این است که فیلم هایی که در این دوره از جشنواره حضور دارند را در سال آتی به صورت پکیج تهیه کرده و رایگان آن را در اختیار مردم بگذاریم.

وی در پاسخ به این سوأل که برای اشاعه جشنواره به شهرستان ها و به ویژه نقاط محروم و دور افتاده چه برنامه ای مد نظر دبیرخانه جشنواره است اظهار داشت: ما برای اشاعه آثار فرهنگی حوزه سلامت به این نقاط نیاز به همراهی و کمک رسانه ملی داریم تا بتوانیم آثار حاضر در جشنواره را به صورت عمومی از تلویزیون و شبکه های سراسری پخش کنیم تا همه مردم بتوانند با تماشای آن به موضوعات مهم حوزه سلامت پی ببرند؛ از سوی دیگر سعی ما بر این است که از حداکثر توان مان برای تبلیغات و اطلاع رسانی فیلم ها استفاده کنیم چرا که وضعیت سلامت در کشور ما به شدت بحرانی است و هرچه سریعتر برای آن باید تدبیری صورت گیرد.

داروغه زاده سپس در پاسخ به این سوأل که چرا از هیأت داوران متخصص در حوزه سلامت بهره چندانی نگرفته و بیشتر اعضای هیأت های داوری افراد سینمایی هستند اظهار داشت: در هر بخش یک کارشناس حوزه سلامت به نمایندگی از وزارت بهداشت حضور دارد. آن فرد نسبت درست بین موضوع و فیلم را تشخیص می دهد. رأی موضوعی آن شخص به اندازه ۵ نفر اهمیت دارد و آن شخص سایر افراد در هیأت داوری را قانع می کند که آیا فیلم مورد نظرشان توانسته روشی درست برای آموزش و پیشیگری در حوزه سلامت داشته باشد یا خیر.

وی افزود: ما به دلیل محدودیت های اکران نمی توانستیم سالن های بیشتری را برای برگزاری جشنواره اشغال کنیم چرا که مشکل سازی برای اکران آثار پیش می آمد. از سوی دیگر چون اغلب فیلم ها تکراری بود لزومی نداشت که به صورت گسترده تر اکران آثار سینمایی حاضر در جشنواره صورت می گرفت و معتقدم همین میزان هم فایت می کند.

این مدیر فرهنگی در پاسخ به این سوأل که آیا سازمان سینمایی حمایتی از برگزاری این جشنواره داشته یا خیر اظهار داشت:  سازمان سینمایی از نظر بودجه ای حمایتی از ما نداشته چون اصولاً آنقدر بودجه فرهنگ و هنر و به خصوص سینما در کشور ما اندک است که نمی توان از سازمان سینمایی انتظار داشت برای برگزاری جشنواره های موضوعی ورود پیدا کند و بهتر است نهادهای مرتبط مانند وزارت آموزش و پرورش، سازمان بهزیستی و هلال احمر و سازمان محیط زیست و... از سال های آتی با وزارت بهداشت برای برگزاری این جشنواره همکاری داشته باشند.

وی در خاتمه این گفتگو متذکر شد: مایلم شعار جشنواره سلامت بعد از جشنواره ادامه پیدا کند. «درست است که جوان نمی توانیم بمانیم اما سالم چرا... »!